Vanaf vandaag wordt alles anders. Ik heb afscheid genomen van mijn baan als teamleider bij Compassion Nederland waar ik met heel veel plezier bijna 7 jaar heb gewerkt. Ik ben uitgezegend met prachtige woorden waar ik heel dankbaar voor ben.

Het is het verlaten van mijn comfortzone. Ik voelde mij hier als een vis in het water, wist precies wat er van mij verwacht werd en hoe ik het moest uitvoeren. Ik vond het werk als leidinggevende heel leuk en had daarnaast ook nog eens alle ruimte om de teams te coachen. Ik had het hier wellicht tot mijn pensioen wel prima vol kunnen houden;).

Kriebelen

Maar… ik geloof niet dat ik dan zou kunnen blijven groeien. Voor mij werkt het zo dat ik altijd na een jaar of 6 een andere uitdaging ben aangegaan. Dus nu begon het ook te kriebelen. En in dit geval om voor mijzelf te beginnen als ondernemer. Het bloed kruipt waarschijnlijk ook waar het niet gaan kan want uiteindelijk kom ik natuurlijk ook uit een ondernemersfamilie.

Vind ik dit dan niet superspannend? Ja, dat wel. Bij ons thuis hebben we het zo afgesproken dat ik kostwinner ben dus er moet wel brood op de plank komen met mijn onderneming. Is mijn agenda al vol? Nee, dat nog niet. En ik ga ook niet met mijn armen over elkaar zitten wachten op klanten natuurlijk.

Ik onderneem actie om dit nieuwe avontuur te laten slagen. Een jaar geleden ben ik al ingestapt bij een programma van een businesscoach om mij hierbij te helpen. Samen met andere ondernemers leer ik hoe het spel van ondernemen werkt en vervolgens welke acties ik moet doen. ‘Enge’ acties doen, noemen ze dat. Juist die dingen die je uitstelt, die het meest spannend zijn om te doen, leveren de groei op die je zoekt.

Geldt dit niet vaak zo in het leven, ook als leidinggevende? Dat je vermijdt te doen waarvan je weet dat het nodig is maar het toch niet doet? Omdat je het spannend vindt of eng? Liever blijven we in onze comfortzone waar het veilig is al blijkt dit schijnveiligheid te zijn. Je weet bijvoorbeeld dat je iemand aan moet spreken op ongewenst gedrag maar je doet het niet. Hey, been there, done that;).

En toch leren we daar het meeste van, juist door uit te stappen in het onbekende, het oncomfortabele op te zoeken. Daar kom ik steeds weer achter. Vaak achteraf. Dan heb ik spijt dat ik het niet eerder gedaan heb omdat het me juist zoveel opleverde. Had ik mijzelf de energie, stress en het gejank kunnen besparen van het uitstellen en er tegenop zien.

Ik heb er nu voor gekozen om mijn vleugels uit te slaan. Door uit mijn comfortabele bubbel te stappen. Het avontuur van het ondernemerschap tegemoet te gaan. Super spannend inderdaad. Maar ik geloof dat dit mijn bestemming is, dat ik hiervoor gemaakt ben om dit nu te mogen doen: anderen helpen om in hun kracht te gaan staan.

Daar staat de kolibrie voor in mijn logo. Door je vleugels uit te slaan kun je nieuwe dingen ontdekken en een verandering in gang zetten. Het bijzondere van dit kleine vogeltje is dat deze ook achteruit kan vliegen; als enige vogel op de wereld. En dat is vaak ook nodig voor leiders: even een stapje terug doen voor de helikopterview. Even vertragen om de boel op orde te krijgen waarna je weer voorwaarts kunt. En dan sneller en effectiever omdat je een plan hebt en overzicht waardoor je wél je doelen behaald.

Met Je team op orde help ik daarbij. Naast mijn 1-op-1 coachingstraject faciliteer ik teamtrajecten en organiseer ik een Coach2daagse inclusief teambuilding voor teams. Neem gerust contact met mij op als je hier meer over wilt weten via www.jeteamoporde.nl.